Tussendoortje #5
In het vijfde tussendoortje kunnen jullie proeven van de passie, ervaringen en ideeën van danseres en oud-leerlinge Lindy Bremer.
Kan je kort vertellen wie je bent en wat jouw dansachtergrond is?
Ik ben Lindy Bremer, 22 jaar oud en dans al sinds ik 5 jaar oud ben. Ik ben begonnen met dansen bij Maricelle Peeters en ik heb dan ook hier mijn passie voor dit vak ontdekt. In groep 7 van de basisschool ben ik begonnen intern op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Na het voltooien van de basisschool heb ik ook mijn HAVO studie hier kunnen volgen. Heel veel trainen in klassiek ballet, deze periode is zeker voor mij heel belangrijk geweest. Na het behalen van mijn diploma ben ik verder gegaan op Codarts, Hogeschool voor de Kunsten in Rotterdam. Hier heb ik mijn Bachelor of Dance gehaald en mijn laatste jaar heb ik stage mogen lopen bij dansgezelschap Introdans in Arnhem. Daarna kon ik werkervaring opdoen bij een jongeren gezelschap in Den Haag, De Dutch Don’t Dance Division. Een heel fijne plek waar ik heel veel heb geleerd en veel voorstellingen heb mogen doen. Kort geleden heb ik een contract gekregen bij Staatstheater Cottbus, binnenkort hebben we de première!
Wat is voor jou een goede danser? En waarom vind je dat belangrijk?
Een goede danser is voor iemand die zijn persoonlijkheid kan delen met publiek. Iemand die mij weet te boeien, een goede expressie en inleving vind ik daarom erg belangrijk. Uiteraard is techniek nummer 1, om een goede danser te zijn. Maar met alleen dat kom je er niet.
Heb je zelf een of meerdere dansers die jouw grote voorbeeld zijn? Zo ja, wie?
Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik niet 1 idool heb. Momenteel kan ik heel erg geïnspireerd raken van jonge choreografen die al zo duidelijk een eigen “signature” hebben. Ook dansers die veelzijdig zijn, zijn voor mij een groot voorbeeld. Wanneer ze zoveel verschillende kwaliteiten hebben.. ja daar kan ik dan uren van genieten. Maar ook collega’s… zo werk ik nu in Duitsland met “oudere” dansers die al veel verder in hun carrière zijn, die bewonder ik en daar leer ik enorm veel van.
Wat vind je belangrijk bij een balletdocent die lesgeeft aan kinderen? En waarom?
Momenteel ben ik ook begonnen met lesgeven, op een dansschool in Haarlem. Ik merk dat ik heel belangrijk vind dat ik ze de juiste precisie mee wil geven die bij dit vak hoort. Maar als ik daar een uur mee bezig bent gaan ze het plezier missen. Dus ik probeer daar een goede balans in te vinden, dit vak is mooi, leuk en bijzonder. Zolang je dat over kan brengen en tegelijk ze technische dingen kunt leren, dan ben je in mijn optiek een goede docent.
En wat zoek je nu als danser zijnde in een balletdocent?
Eigenlijk vond ik dat zelf als leerling/danser ook heel belangrijk. Ik vond het heerlijk om aan details te werken, maar los en groot bewegen was ook mijn favoriet. Natuurlijk mag een docent streng zijn, maar als een docent voor veel spanning zorgt werkt dat juist averechts. Zodra ik “bang” was kon ik juist niet werken aan de gevraagde correcties, dus een positieve houding van een docent naar een leerling toe is denk ik het belangrijkste. Zo kan je op een fijne manier met elkaar communiceren en werken.
Wat zijn jouw persoonlijke doelstellingen voor de komende periode?
Ik hoop straks als freelancer meer verschillende projecten te kunnen en mogen doen in binnen en/of buitenland. Daarnaast hoop ik ook meer zelf te choreograferen en dit meer te ontwikkelen.
Welke dansvakken/disciplines heeft een klassieke balletleerling volgens jou nog meer nodig om een betere danser te worden?
Zelfs als klassieke balletleerling zou ik altijd aanraden om verder te kijken dan alleen ballet. Doe workshops in modern of improvisatie. Want zelfs hele klassieke gezelschappen doen niet meer alléén klassiek ballet. Het gaat steeds meer overlappen en ik denk dat hoe eerder je van verschillende stijlen proeft hoe beter. Zo ga je ook weten wat je wel leuk vindt en wat totaal niet.
Waar denk je aan bij de titel ‘Balletrecepten – De ingrediënten van de klassieke ballettechniek’?
Aan wat klassiek ballet en de techniek precies inhoudt. Het is veel meer dan wat mensen in eerste instantie denken en onder deze titel geeft dat meer uitleg.
Hoe zouden de klassieke balletgezelschappen de interesse voor het klassieke ballet kunnen vergroten? En wat zou jij als danser zijnde daarin kunnen betekenen?
Ik denk dat we het imago moeten veranderen, van klassiek ballet is saai en duf. Ik zou klassiek ballet wel in een andere omgeving willen zien. Niet alleen in theater, maar op een festival of op tv (niet alleen so you think can dance – soort). Ik denk hoe breder we het maken voor publiek, hoe toegankelijker het wordt. Ook meer als educatie voor scholen, want als kinderen verplicht met hun ouders een keer mee moet naar theater is dat heel anders dan wanneer “wij” naar hun toe komen. Ik denk dat zodra we dat dichterbij elkaar krijgen ook de overheid weer meer geld wil investeren in Cultuur als het zo’n belangrijk onderdeel wordt.
Wat zou je graag willen doen na jouw danscarrière? En waarom?
Na mijn carrière wil ik graag een eigen company hebben of directrice zijn van een dansacademie. Ik zou graag de “regels” willen veranderen. Momenteel kijken scholen soms zo door 1 soort koker. Ik zou graag naar de danser zelf kijken en wat de mogelijkheden zijn en niet naar “hoe we allemaal moeten worden”. Iedereen is uniek en juist zo kunnen we ons onderscheiden. En als ik een company zou hebben, zouden de audities er ook op een menselijkere manier plaatsvinden. Nooit zou ik 200 meisjes laten komen als ik 1 contract heb…
Welke tips en/of adviezen wil je graag meegeven aan de klassieke balletleerlingen van nu?
Staar je nooit blind op één ding, blijf om je heen kijken! Maar het allerbelangrijkste blijf dit doen zolang je het leuk vindt!!
Wie beveel je aan om te vragen voor een volgend interview voor ‘tussendoortjes’?
Het lijkt mij leuk om een ex danser te horen en die zijn of haar ervaringen kan delen.
Wil je zelf graag nog iets toevoegen? Zo ja, vertel!
Ik denk dat ik eigenlijk alles al heb kunnen delen wat ik wilde, een erg leuk initiatief!