Balletrecepten #4 Barbarageren
Zoals jullie tot nu toe wellicht hebben begrepen ben ik met het schrijven van mijn boek ‘Balletrecepten’ in het diepe gesprongen. Eerst was daar de idee en ben ik gaan schrijven.
Vervolgens kwamen de illustraties van Heleen en de gedichten van Margot erbij. Toen ik een aantal hoofdstukken had geschreven, heb ik Barbara gebeld om te vragen mij te helpen met redigeren en corrigeren. Net als Heleen (blog #2) en Margot (blog #3) reageerde ook Barbara enthousiast. Er ging een bijzonder gevoel door mij heen, vergelijkbaar met mijn laatste twee reizen naar Sint Petersburg en Moskou. Mensen die tijdelijk bij elkaar komen en elkaar begrijpen en aanvoelen zonder veel woorden te gebruiken en op dat moment een bepaalde magie delen. Daarna volgt iedereen weer zijn eigen pad….
En wat ik wederom speciaal vond, is dat ook Barbara een oud-leerlinge van mij is.
In september 1991 ging ik stage lopen bij balletstudio K’Dans in Zwijndrecht. Ik zat toen net in het derde jaar van mijn dansdocentenopleiding aan de toenmalige Rotterdamse Dansacademie, het huidige Codarts. Ik volgde de studierichting docent klassiek ballet en folkloristische dans. Op het prikbord in de hal hing een briefje van balletstudio K’Dans waarop stond dat ze op zoek was naar een stagiaire. Ik belde op en kreeg te horen dat ze al een stagiaire had gevonden. We raakten dieper in gesprek en toen bleek dat mijn tweede specialisatie folkloristische dans was, heeft ze uiteindelijk zelfs een stageplek voor mij gecreëerd. Iedere zaterdagochtend gaf ik een klassieke balletles en een folkloristische dansles aan dezelfde groep meisjes. Een van deze meisjes was Barbara.
In mijn vierde jaar, tevens afstudeerjaar kon ik met dezelfde meisjes blijven werken en dansten zij zowel in mijn klassieke als folkloristische afstudeerchoreografie. Na mijn afstuderen ging ik naar Bulgarije om een jaar lang lessen te volgen aan de Staats Choreografen School in Sofia.
Barbara bleek van schrijven te houden en we werden penvriendinnen. Dat had je toentertijd nog. Het schrijven werd op een gegeven moment minder, maar het contact is altijd gebleven en jaren later stond ze in mijn klassieke balletles voor volwassenen bij Ballet- en Dansstudio Gouda. Naast haar passie voor het klassieke ballet ontdekte ik ook haar passie voor schrijven, maar ook haar deskundigheid van de Nederlandse taal.
Ik belde Barbara op en vertelde haar over mijn boek. Na een fijn gesprek stuurde ik haar mijn eerste hoofdstukken op en wat was ik plotseling zenuwachtig. Heleen en Margot hadden natuurlijk ook al meegelezen, maar nu werd er gelet op spelling, grammatica, stijl, zinsbouw en de opbouw en formulering en samenhang van de tekst. Ik heb schrijven altijd leuk gevonden, maar deed dat vooral op gevoel.
Al gauw ontving ik een zeer waardevolle terugkoppeling van Barbara. Met haar correcties, adviezen en tips ben ik de tekst gaan herschrijven. Hier gingen enkele maanden overheen en de tweede inspectieronde volgde. In hierop volgende terugkoppeling schreef Barbara “Ik vind het er erg goed uitzien en heb weinig hoeven aan te passen. Ook de illustraties vind ik mooi, nuttig en toepasbaar”. Daarnaast ontving ik van Barbara ook veel informatie over de verschillende aspecten die komen kijken bij het uitgeven van een boek in eigen beheer. Maar ook over lettertypes, schreefletters en schreefloze letters. Een hele poos heb ik toen naar letters gekeken en wanneer wat werd gebruikt. Een balletboek schrijven is een bijzonder proces en een enorme verrijking op meerdere vlakken. Veel meer dan ik aanvankelijk had gedacht. Het voelt als een uitzonderlijk geschenk!
In het onderstaande interview kunnen jullie nader kennismaken met Barbara.
Waar ben je geboren en getogen?
Ik ben geboren in die mooie stad achter de duinen: Den Haag. Opgegroeid ben ik in Hendrik-Ido-Ambacht en voor de liefde ben ik in Gouda terechtgekomen.
Herinner jij je nog hoe wij elkaar hebben ontmoet?
Ja zeker. Ik was tien jaar oud en danste bij balletstudio K’Dans in Zwijndrecht. Jij zat nog op de balletacademie in Rotterdam en kwam in het kader van jouw afstuderen lesgeven. Uiteindelijk heb ik gedanst in jouw afstudeerchoreografie en dat vond ik heel spannend en leuk om mee te maken. We hebben daarna altijd contact gehouden en ik heb zelfs nog even in Gouda bij jou gedanst.
Hoe en wanneer is jouw passie voor het schrijven begonnen?
Ik schreef al verhaaltjes op de basisschool, over draken en ridders. Op de middelbare school stopte ik mijn ziel en zaligheid in vuistdikke werkstukken en op de universiteit draaide ik mijn hand niet om voor essays en scripties.
Weet je nog waar die drijfveer vandaan kwam?
Als kind las ik veel verschillende soorten boeken en kon ik echt helemaal in het verhaal zitten. Stiekem wilde ik dat ook: een boek schrijven waarin je je als lezer helemaal kunt verliezen. Tegenwoordig betekent schrijven voor mij vooral vrijheid. Waar ik pratend weleens kan dichtklappen, ervaar ik met schrijven juist een bepaalde vrijheid: je kunt heel direct iets op papier zetten of je kunt ervoor kiezen om juist poëtisch te zijn.
Waar schreef je toen graag over?
Als kind waren het dus vooral sprookjes en stortte ik me dus met liefde op het schrijven van werkstukken, essays en scripties.
En nu?
Tegenwoordig schrijf ik vooral opiniestukken in de vorm van columns, vaak met een humoristische ondertoon (of dat probeer ik in ieder geval), maar altijd met als doel mijn lezer stof tot nadenken te geven.
Welke opleiding heb jij gevolgd?
Ik heb Kunstgeschiedenis gestudeerd en ben afgestudeerd in niet-westerse kunst en materiële cultuur van Zuidoost-Azië en Oceanië. Daarnaast heb ik minors gevolgd in taal en taalkunde. Na mijn studie heb ik een pedagogisch-didactische aantekening behaald en de vooropleiding van de vertaalopleiding Italiaans gedaan. Iets wat ik in de toekomst nog hoop te kunnen voortzetten: vertaler worden.
Wat heb je zoal gedaan na je afstuderen?
Na mijn afstuderen heb ik een tijdje bij Elsevier Opleidingen gewerkt en daarna ben ik op verschillende scholen in het mbo en voortgezet onderwijs werkzaam geweest als docent taal, ckv en als studieloopbaanbegeleider.
Ben je meteen voor jezelf begonnen?
Nee, ik ben pas in 2013 als zzp’er begonnen.
Wat was de reden om voor jezelf te beginnen?
Door ziekte – ik heb zware migraine – moest ik stoppen met lesgeven en was ik op zoek naar hoe ik toch nog iets kon doen binnen mijn mogelijkheden. Nu kan ik schrijven op de momenten dat ik geen last heb.
Wat is je meest bijzondere, uitdagende of mooiste project tot nu toe? En waarom?
Dat zijn er eigenlijk twee: allereerst heb ik in eigen beheer een e-book uitgegeven met een selectie van mijn columns van de afgelopen jaren. Het hele proces van het samenstellen van het e-book, het vormgeven en het aanvragen van een isbn tot aan de daadwerkelijke publicatie was een grote en mooie uitdaging.
Het tweede bijzondere project is jouw balletboek. Een heel bijzonder initiatief en voor mij een hele mooie combinatie van twee dingen waarvan ik vrolijk word: schrijven en ballet.
Let je altijd op hoe een tekst is geschreven of kan je dat ook loslaten en puur genieten van het lezen?
Nee, ik let niet altijd op hoe een tekst is geschreven. Als ik zelf een boek of krant lees, wil ik kunnen ontspannen. Dan ben ik niet bezig met spelling of zinsbouw. Ook vind ik het belangrijker dat de boodschap van een tekst duidelijk overkomt dan dat ieder puntje op de juiste plek staat. Als ik daarentegen zelf aan een dergelijke tekst werk, kijk ik er natuurlijk wel met een ander oog naar.
Zoals je weet ben ik je zeer dankbaar voor het corrigeren en redigeren van mijn boek Balletrecepten. Wat sprak jou aan om hieraan mee te willen werken?
Het was voor mij een hele mooie combinatie van twee dingen waarvan ik vrolijk word: schrijven en ballet.
Wat vond je leuk, bijzonder, inspirerend?
De combinatie van theorie en visualisatie vind ik heel bijzonder. Het zorgt ervoor dat het boek tot leven komt. Dit boek maakt je ervan bewust dat ballet veel meer is dan alleen maar wat pasjes en stapjes.
Kon je stil blijven zitten tijdens het lezen?
Nee, absoluut niet. Tijdens de correctierondes heb ik ook gekeken of de tekst goed in elkaar zat. Dat betekent dat ik gekeken heb of de instructies logisch en leesbaar zijn. Doordat ik zelf een dansachtergrond heb, heb ik uiteindelijk al corrigerend de oefeningen uit het boek gedaan.
Wie raad je allemaal aan om dit boek te lezen en waarom?
Iedereen die danst of iets met ballet heeft, van jong tot oud, raad ik aan dit boek te lezen. Door dit boek krijgen de basisbeginselen van ballet een heel andere dimensie. Je leert beter na te denken over wat je aan het doen bent én het boek maakt duidelijk dat ballet meer is dan een paar stapjes hier en een oefeningetje daar.
Waar kunnen we jou vinden?
Mijn columns kun je vinden op Pensierino: https://barbaracw.wordpress.com/author/barbaracw
Voor meer zakelijke informatie kun je terecht op: https://www.barbarawitterland.nl